​

Rosa keek als kind graag onder stoeptegels om het verborgen leven van insecten onder de loep te nemen. Je weet nooit wat je onder de oppervlakte aan zult treffen! Met mensen is het net zo, meent Rosa, en taal is voor haar de brug naar die wonderlijke onderhuidse wereld toe.

 

Ze ziet haar eigen poëzie dan ook als een poging tot verbinding. Zo’n poging kan van alles zijn, als het maar echt uit jezelf komt. Dichten deed ze altijd al, maar sinds ze in de finale van de Leidse stadsdichtersverkiezing stond is ze niet meer bij de woordkunst weg te slaan.

 

Zo organiseert ze binnenkort ook samen met spoken word artiest Joshua Snijders een tweemaandelijks evenement, Sleutelwoord, om jong talent uit de regio een podium te bieden. Wie weet wat er allemaal onder de stoeptegels van Leiden tevoorschijn komt!